پوسیدگی چقاله بادام
Hull rot
بیماری گیاهی پوسیدگی میوه نارس بادام یا پوسیدگی چقاله بادام، باعث آسیب به محصول از مراحل ابتدایی تشکیل میوه تا زمان خشک شدن پوست سبز می گردد. شدت علائم بیماری روی درختان جوان بیشتر قابل مشاهده است.
علائم بیماری پوسیدگی چقاله بادام:
به طور معمول اولین علائم پوسیدگی چند هفته قبل از برداشت محصول آغاز می شود. نشانه های بیماری روی میوه نارس بادام شامل زخم های برنزی رنگ، در دو سمت بیرونی و داخلی پوست چقاله می باشد. با گسترش بیماری، اندازه زخم گسترش یافته و باعث چروکیده شدن سطح پوست بادام می گردد. این بیماری باعث می شود توده قارچی خاکستری یا سیاه رنگ، بین پوست سبز و پوست چوبی بادام تشکیل شود. برگ هایی که در مجاورت میوه های آلوده قرار دارند پژمرده، پیچیده و خشک می شوند.
عامل بیماری، نحوه انتشار و چرخه زیستی پوسیدگی چقاله بادام:
عامل بیماری گیاهی پوسیدگی چقاله بادام، دو قارچ به نام های Rhizopus و Monolinia می باشند. این بیماری در مراحل نزدیک به برداشت محصول، هیچ تاثیر مستقیمی روی بافت داخلی میوه بادام ندارد. شرایط آب و هوایی نیمه مرطوب و محدوده دمای 22 الی 27 درجه سانتی گراد تاثیر زیادی در رشد عامل بیماری دارد. زمستان گذرانی عامل بیماری بر روی میوه های آلوده باقیمانده روی درخت یا سطح خاک می باشد. باد و باران نقش اصلی را در جابجایی و گسترش عامل بیماری دارند.
راههای پیشگیری و کنترل بیماری پوسیدگی چقاله بادام:
- اجتناب از مصرف کودهای دارای نیتروژن بیش از اندازه
- کاهش آبیاری در هنگام جدا شدن پوست سبز
- مدیریت و زمان بندی دقیق آبیاری به خصوص بعد از گلدهی
- جمع آوری میوه های آلوده باقیمانده روی درخت و سطح باغ
- کاشت ارقام دارای مقاومت نسبی
- استفاده از بردوفیکس به شرح زیر:
- سم پاشی با بردوفیکس 10 در هزار پس از ریزش 70 درصد برگ ها در پاییز
- سم پاشی با بردوفیکس 10 در هزار پس از هرس زمستانه
- سم پاشی با بردوفیکس 10 در هزار هنگام تورم جوانه ها
- سم پاشی با بردوفیکس 5 در هزار بعد از ریزش گلبرگ ها