پوسیدگی سیاه انگور
Black rot
علائم بیماری پوسیدگی سیاه انگور:
در اواخر بهار لکه های متعدد گرد یا زاویه دار به صورت پراکنده، به رنگ قهوه ای مایل به قرمز اغلب در روی سطح برگ و بین رگبرگها ایجاد می شود. لکه ها به تدریج بهم متصل شده و بصورت لکه های نامنظم درمی آیند. بسته به شدت بیماری از 2 تا بیش از 100 لکه می تواند روی برگ بوجود آید. به مرور مرکز لکه ها به رنگ قهوه ای مایل به زرد درآمده و توسط حاشیه سیاه رنگ احاطه می شوند .
درسطح لکه ها اندام های زایشی قارچ (پیکنیدیوم ها) به صورت نقاط سیاه و به شکل حلقه نزدیک به حاشیه لکه های قهوه ای ایجاد می شود. به طور غالب برگ های جوان و در حال رشد به بیماری آلوده می شوند.
بعد از ریزش گلبرگ ها آلودگی میوه توسط بیماری گیاهی پوسیدگی سیاه آغاز می شود. بیشتر عفونت ها زمانی روی می دهد که میوه ها به نصف اندازه واقعی خود رسیده باشند.
روی میوه ها لکه های دایره ای شکل که در ابتدا سفید هستند بوجود می آید. به تدریج لکه ها با حاشیه ای قهوه ای رنگ احاطه می شوند. در این مرحله میوه هنوز سبز و نرسیده است.
لکه ها به سرعت رشد کرده و ممکن است در طول مدت دو روز نصف حبه را بپوشانند. در طول چند روز حبه ها سیاه ، سخت و مومیایی می شوند. در نهایت سطح میوه پژمرده را پیکنیدیوم های سیاه رنگ می پوشاند .
روی شاخه، پیچک، دمبرگ، محور اصلی خوشه و رگبرگها لکه هایی فرورفته به رنگ بنفش مایل به سیاه ظاهر می شود که حاوی پیکنیدیوم های پراکنده هستند.
عامل بیماری، نحوه انتشار و چرخه زیستی پوسیدگی سیاه انگور:
قارچ Guignardia bidwellii عامل بیماری گیاهی پوسیدگی سیاه انگور است.
قارچ عامل بیماری روی شاخه، پیچک یا برگ های مو بر روی درخت یا روی زمین زمستان گذرانی می کند. میوه های مومیایی شده روی گیاه یا ریخته شده بر روی زمین منبع اصلی آلودگی در فصل بعد هستند. در هوای بارانی اسپورها از روی این میوه ها جدا شده و بوسیله باد روی برگ های جوان می نشینند. هنگام مرطوب بودن هوا، قارچ در تمام طول بهار و تابستان می تواند ایجاد آلودگی کند. هوای گرم و مرطوب سرعت انتشار و رشد بیماری را بالا می برد.
راههای پیشگیری و کنترل بیماری پوسیدگی سیاه انگور:
- کاشت ارقام مقاوم به بیماری
- کاشت موها در محلی که جریان هوا بخوبی برقرار بوده و نور خورشید بطور کامل روی گیاه بتابد
- هرس به موقع برای ایجاد جریان هوای بهتر و رسیدن نور خورشید به تمام سطح گیاه
- هدایت گیاه به صورتی که میوه ها با زمین تماس نداشته و خشک بمانند
- بیل زدن خاک تاکستان به منظور دفن میوه های مومیایی شده و بقایای آلوده گیاهی در اواخر زمستان
- جمع آوری علف های هرز زیر گیاه به منظور پایین آمدن رطوبت و خشک ماندن محصول
- در هرس زمستانه فقط تعدادی از شاخه های اصلی نگه داشته و مابقی منهدم شوند
- سم پاشی با بردوفیکس به شرح زیر :
- سم پاشی با بردوفیکس 5 در هزار در ابتدای باز شدن جوانه ها
- سم پاشی با بردوفیکس 5 درهزار هنگام رسیدن طول برگ های جوان به حدود 20 سانتی متر
- سم پاشی با بردوفیکس 5 درهزار قبل از شکوفه دهی
- سم پاشی با بردوفیکس 5 درهزار بعد از شکوفه دهی
- سم پاشی با بردوفیکس 5 درهزار بعد از تشکیل میوه
- تکرار سم پاشی با بردوفیکس 5 در هزار دو هفته بعد از نوبت قبل
