شانکر سیتوسپورایی گیلاس
Cherry cytospora canker
بیماری گیاهی شانکر سیتوسپورایی باعث آسیب به بسیاری از درختان هسته دار از جمله گیلاس، آلو، زردآلو، هلو و آلبالو می شود. این بیماری دارای اسامی دیگری از جمله شانکر لوکوستومایی، دارخور و فیتیله نارنجی می باشد. خسارت این بیماری در باغ های جدید زیاد بوده و می تواند منجر به نابودی کامل نهال ها شود.
علائم بیماری شانکر سیتوسپورایی گیلاس:
اولین نشانه های بیماری گیاهی شانکر سیتوسپورایی شامل پژمردگی و خشکیدگی شاخه ها می باشد. مراحل اولیه بیماری شامل پیدایش فرورفتگی های سطحی و تیره روی تنه درخت می باشد. با گسترش بیماری شیره قهوه ای رنگ از لبه زخم های فرورفته و آفتاب سوخته خارج می شود. با جدا کردن پوست سطحی قسمت های آلوده، آجری رنگ شدن، دایره ای شکل بافت چوب قابل مشاهده است. تشکیل بافت های جوش مانند در سطح خارجی پوست، که در ابتدا قهوه ای و سپس سفید می شوند وجه تمایز بیماری شانکر سیتوسپورای از شانکر باکتریایی می باشد.
عامل بیماری، نحوه انتشار و چرخه زیستی شانکر سیتوسپورایی گیلاس:
عامل بیماری گیاهی شانکر سیتوسپورایی قارچ Leucostoma cincta می باشد. جابجایی عامل بیماری توسط باد و باران صورت می گیرد. ورود عامل بیماری به بافت های سالم تنها از طریق صدمات مکانیکی، زخم های ایجاد شده بر اثر سرما و حشرات چوبخوار می باشد. زمستان گذرانی عامل بیماری در داخل شانکرها و شاخه های خشک شده صورت می گیرد. شرایط آب و هوایی مرطوب و محدوده دمای 18الی 24 درجه سانتی گراد تاثیر زیادی در رشد عامل بیماری دارد.
راه های پیشگیری و کنترل بیماری شانکر سیتوسپورایی گیلاس:
- جمع آوری بقایای آلوده از باغ
- افزایش پتاسیم خاک
- حفاظت درخت در مقابل سرما
- جلوگیری از بروز صدمات مکانیکی
- استفاده از بردوفیکس به شرح زیر:
- سم پاشی با بردوفیکس 5 در هزار پس از برداشت محصول
- سم پاشی با بردوفیکس 10 در هزار پس از ریزش 70 درصد برگ ها در پاییز
- سم پاشی با بردوفیکس10 در هزار پس از هرس زمستانه
- سم پاشی با بردوفیکس 10 در هزار هنگام تورم جوانه ها
- سم پاشی با بردوفیکس 5 در هزار بعد از ریزش گلبرگ ها
- تراشیدن بافت های آلوده و رنگ کردن محل تراشیده شده و محل هرس با بردوفیکس رقیق نشده