سوختگی سیاه خرما

Date palm black scorch

بیماری گیاهی سوختگی سیاه خرما به اسامی دیگر مثل پوسیدگی سیاه، بلایت گل آذین، بیماری مجنون یا بیماری احمقانه خرما نیز نامیده می شود. این بیماری می تواند در تمام سنین رشد باعث آلودگی بسیاری از بافت های درختان نخل شود.

علائم بیماری سوختگی سیاه خرما:

نشانه های بیماری گیاهی سوختگی سیاه خرما شامل سوختگی برگ، جوانه، گل آذین و همینطور پوسیدگی مغز و پوست درخت می باشد. مهمترین نشانه بیماری وجود زخم های تیره، سخت و ایجاد ظاهری ذغالی در طول برگ و دمبرگ می باشد. برگ های آلوده اندازه کوتاهتری از برگ های سالم دارند و برگچه ها از حالت عادی خارج و در نهایت خشک می شوند. این بیماری باعث ایجاد پوسیدگی در قسمت پایینی جوانه و بافت های نزدیک به محل اتصال به برگ می شود. با گسترش بیماری جوانه ها نابود شده و باعث کاهش حجم برگ می شود. در بعضی مواقع گیاه از یک سمت سلامت خود را حفظ می کند و به طرف قسمت آلوده خم می شود، که دلیل نامگذاری بیماری مجنون نیز همین ویژگی است. پوسیدگی خوشه خرما قبل از باز شدن غلاف گل آذین اتفاق می افتد، و در نهایت باعث سیاه شدن بافت های میوه دهنده می شود. تنه درختان پوسیده در ابتدا به شکل بافت نرم و زرد است و به مرور تیره می شود. در بعضی مواقع مایع لزج قهوه ای رنگ، از این بافت ها خارج می شود. با گسترش علائم، مغز و تنه پوسیده شده و در ادامه منجر به پوکی، تغییر حالت و مرگ گیاه می شود.

عامل بیماری، نحوه انتشار و چرخه زیستی سوختگی سیاه خرما:

عامل بیماری گیاهی سوختگی سیاه خرما قارچ Ceratocystis paradoxaاست. این بیماری در زمانی که به جوانه های انتهایی و بافت مرکز گیاه حمله کند بسیار مخرب است. عامل بیماری از طریق صدمات مکانیکی و بافت برگ های نازک وارد گیاه می شود. بهترین راه برای مدیریت بیماری آبیاری مناسب است. زمستان گذرانی عامل بیماری در بقایای آلوده صورت می گیرد.

راه های پیشگیری و کنترل بیماری سوختگی سیاه خرما:

• استفاده از ارقام مقاوم به بیماری
• هرس و جمع آوری برگ ها و بافت های آلوده
• آبیاری قطره ای
• استفاده از بردوفیکس به شرح زیر:

- سم پاشی با بردوفیکس 10 در هزار بلافاصله بعد از برداشت محصول

- سم پاشی با بردوفیکس 10 در هزار در اواخر زمستان

- سم پاشی با بردوفیکس 10 در هزار در بهار قبل از باز شدن غلاف گل آذین