فصل پنجم : بحث و نتیجه گیری - Page 03

ترو می گوید، حضور کلسیم به میزان زیادی سمیت مس و دیگر فلزات را برای گیاه کاهش می دهد و امکان می دهد گیاه بتواند غلظت بالاتری از مس را تحمل کند.

Cook فکر می کند از آنجا که مس اثر مطلوبی بر میزان محصول و ترکیب غده ها دارد و از آنجا که مقادیر بیشتری از مس و آمینو و نیتروژن آمید در گیاهان اسپری شده وجود دارد محتملاً آمینو اسیدها، فعالیت سلول را از هرگونه سمیت مس محافظت می کند و اجازه می دهد مس اثر محرک خود را بر سلول های گیاه بگذارد.

Cook، کار Sherman و همکارانش را که نشان دادند برخی از اسیدهای آمینه می توانند میزان هیدرولیز نشاسته گیاهی را افزایش دهند، تایید می کند. او معتقد است با اضافه شدن یکی از این آمینو اسیدها، گیاه توسط آنزیم از اثر زیان آور سولفات مس محافظت می شود. به این ترتیب آمینواسیدها فعالیت هر آنزیمی را که توسط مس بخشا غیرفعال شده بود را به حالت نخست و کامل فعالیت آن برمی گردانند. آنچه ذکر شد در توضیح جذب موفق مس توسط گیاه بسیار اهمیت دارد، چه در آسیب نزدن به گیاه و چه در برابر داده هایی که پیشتر در مخالفت گفته شده است.

کاملاً آشکار است که ترکیب بردو هم به لحاظ فیزیولوژیک و هم به لحاظ شیمیایی بر گیاه مؤثر است و می تواند سبب تغییراتی قابل اندازه گیری در گیاه شود. در آزمایش های تغذیه اثبات شد که محلول های سولفات مس در غلظت هایی پایین تر از 10000 - 1 برای حشرات سمی نیستند . از سوی دیگر مس، تنها در اندازه های بسیار ناچیز (کمتر از 50000 – 1) در عصاره ی گرفته شده از گیاهان اسپری شده می تواند وجود داشته باشد. بنابراین منطقی است که نتیجه بگیریم سمیت بردو برای زنجرک ها بدلیل ایجاد برخی تغییرات فیزیولوژیکی است که اسپری ترکیب بردو به گیاه القا کرده و آن را بطور موقت در برابر زنجرک ها ایمن می کند. (Delong 1940)