فصل سوم : کنترل زنجرک سیب زمینی بعنوان آفت دیگر محصولات با ترکیب بردو - Page 01

مقایسه ی مواد بکار رفته در مطالعات اولیه

سری آزمایش های سه سال اول نشان داده است که ترکیب بردو و عصاره گل پیرتروم در مورد زنجرک سیب زمینی بهترین کنترل را داشته اند. از نقطه نظر نابودی فوری حشرات، عصاره گل پیرتروم از ترکیب بردو موفق تر عمل کرده است. اما به لحاظ کنترل فصلی، این عصاره موفق نیست. عصاره نامبرده در عرض چند دقیقه همه ی حشرات را نابود می کند ولی برای شفیره ها، حشراتی که بعد از سمپاشی تازه از تخم بیرون می آیند اثری ندارد. از آنجا که ترکیب بردو چندین روز بر روی گیاه باقی می ماند در این مورد موفق عمل می کند هر چند تأثیر آن بر حشرات کندتر است.

اثر ترکیب های صابون نیکوتین و روغن نیکوتین هرگز قانع کننده نبوده است. حتی با تغییر روش ها و نیز در شرایط مختلف آب و هوایی، شاید کنترل جزیی مشاهده شود اما نه یک کنترل که بتوان در سطح کلی تجاری مطرح شود. این مواد شاید حشرات را موقتاً گیر می انداختند ولی حشرات بعدا خلاصی می یافتند.

اثر اسانس دریس هم کمتر از نیکوتین بود.

خلاصه ی کار میدانی انجام شده در مدت سال های (1928-1926) را نشان می دهد. با مشاهده این جدول می بینیم ترکیب بردو در نابودی زنجرک ها و شفیره ها قویا عمل کرده است.

آزمایش های بررسی اثر حشره کش بودن - آزمایش قفس

در سری دیگری از آزمایش ها شفیره ی زنجرک روی درختان قرار داده شد. مواد گوناگونی آزمایش شد. گویا اکثرا حشره کش های خوبی هستند. اما همه ی این مواد برای شفیره ها که بعد از اسپری گیاهان وجود دارند اثری ندارند. چون اثر اکثر مواد آنی است و در این صورت برای شفیره هایی که بعدا از تخم بیرون می آیند باید دوباره سمپاشی انجام شود. دوره ی تخم گذاری، تشکیل شفیره و مراحل پوست اندازی شفیره ها مدت دار است. از این روی سمومی که اثر آنی شدیدی دارند، به لحاظ اقتصادی مقرون بصرفه نیستند چون برای حشرات تازه بدنیا آمده از شفیره ها باید تکرار شوند. اما مواد شامل سولفات مس برای چندین روز اثر سمی خود را حفظ می کند و روی گیاهان باقی می ماند. هر چند عصاره گل پیرتروم، نیکوتین و بویژه امولسیون های روغنی بهترین کنترل کننده ها هستند، اما هنگام تکرار آزمایش های طراحی شده ی میدانی، نتایج یکسان و قانونمندی ارائه نمی دهند و نیز اینکه برای شفیره هایی که بعدا از تخم بیرون می آیند اثری ندارند. بنابراین درصد مرگ و میر ارائه شده در آزمایش های قفس تنها قسمتی از داستان را می گوید.

مطالعات میدانی آشکار کرد ترکیب بردو بخاطر اثر دیرپایی آن بر روی گیاهان، برای حشرات تازه بیرون آمده از تخم موثر است و پس از تغذیه از برگ های اسپری شده با بردو بزودی می میرند. در این مرحله، تصمیم گرفته شد تا آزمایش هایی فقط برای ترکیب بردو به عنوان یک حشره کش طراحی شود تا معلوم شود ترکیب بردو در چه شرایطی و از رهگذر کدام مکانیسم برای حشرات سمیت داشته است.

توجه به اثر سمی ترکیب بردو بر روی حشرات

محققان ذکر کردند که ناپدید شدن زنجرک ها از روی گیاهان مورد درمان که چند روز پیش اسپری شده بودند، عملکرد دافع حشرات بودن بردو است. سپس آنها برگ های منفرد از گیاهان اسپری شده را برداشته و در لوله ‌های شیشه‌ ای آزمایشگاهی با در پوستی محصور کردند و زنجرک ها را بر روی برگ ها قرار دادند. در این آزمایش ها حتی یک مورد هم حشرات بیرون آمده از شفیره به حد بلوغ نرسیدند، اما زنجرک ها در لوله های آزمایشگاهی با برگ های اسپری نشده تا حد بلوغ رشد کردند. هر چه حشره جوانتر بود زودتر می مرد. تردید داشتند که آیا ترکیب بردو برای بالغ ‌ها هم سمی است؟

از سال 1928 آزمایش های دیگری شروع شد. در این آزمایش ‌ها اسپری بر روی گیاهان با مواد مختلف از جمله ترکیب بردو انجام شد. اثر ترکیب بردو بر روی زنجرک ها فوری نبود یعنی 24 ساعت پس از سمپاشی تعداد آنها همان تعداد اولیه بود اما به دنبال 3 یا 4 روز تمامی زنجرک ها از پا افتادند. یک هفته پس از اسپری هیچ شفیره ی جدیدی وجود نداشت به جز چند شفیره خیلی کوچک . اثر ترکیب بردو به کندی اما در نابودی حشرات حتمی است.