سفیدک سطحی هویج
Carrot powdery mildew
بیماری گیاهی سفیدک سطحی یا سفیدک پودری هویج علاوه بر این محصول باعث آسیب به محصولات کشاورزی دیگری از جمله کرفس، گشنیز، جعفری و شلغم می شود. عامل این بیماری توانایی آسیب به علف های هرز را نیز دارا می باشد، که می تواند محلی را برای زمستان گذرانی عامل بیماری فراهم کند. حمله عامل بیماری در اوایل نمو محصول به مراتب خطرناک تر از بقیه مراحل رشد است.
علائم بیماری سفیدک سطحی هویج:
اولین نشانه های بیماری گیاهی سفیدک سطحی هویج روی برگ های قدیمی بوته مشاهده می شود. علائم اولیه آلودگی شامل نقاط کوچک، مدور، سفید یا خاکستری است. نشانه بارز این بیماری که در ادامه روند آلودگی ایجاد می شود، تشکیل بافت پودری خاکستری یا سفید روی برگ، ساقه، دمگل و بقیه قسمت های سبز گیاه می باشد. به مرور برگ های آلوده به رنگ سبز روشن و زرد درآمده و پیچیده می شود. آلودگی های گسترده باعث از بین رفتن گل در مراحل پایانی رشد می شود.
عامل بیماری، نحوه انتشار و چرخه زیستی سفیدک سطحی هویج:
عامل بیماری گیاهی سفیدک سطحی هویج، قارچ Erisyphe heraclei می باشد. باد توانایی گسترش عامل بیماری در فواصل بسیار طولانی را دارا می باشد. شرایط آب و هوایی بسیار مرطوب و محدوده دمای 21 الی 24 درجه سانتی گراد تاثیر زیادی در رشد عامل بیماری دارد. بارش باران فراوان در مراحل اولیه آلودگی و شسته شدن کامل سطح برگ با باران می تواند منجر به کنترل بیماری شود. زمستان گذرانی عامل بیماری روی علف های هرز میزبان بیماری و بقایای به جای مانده از هویج صورت می گیرد. وجود سایه انداز روی بوته های آلوده شرایط بهتری را برای افزایش آلودگی فراهم می کند.
راه های پیشگیری و کنترل بیماری سفیدک سطحی هویج:
- کاشت ارقام مقاوم به بیماری
- اجتناب از کوددهی مازاد
- افزایش فاصله بین ردیف ها و بوته ها
- جمع آوری و حذف علف های هرز
- تناوب با محصولات غیر میزبان بیماری
- استفاده از بردوفیکس به شرح زیر:
- ضدعفونی بذور قبل از کاشت با نسبت 5 در هزار
- ضدعفونی خاک بلافاصله بعد از کاشت با نسبت 10 در هزار
- سم پاشی با نسبت 5 در هزار هنگام جوانه زنی و باز شدن اولین برگ ها
- سم پاشی با نسبت 5 در هزار یک ماه بعد از باز شدن برگ ها
- تکرار سم پاشی با نسبت 5 در هزار با فواصل دو هفته یک بار تا زمان برداشت