لکه برگی سرکوسپورایی چغندر
Beet cercospora leaf blight
بارش باران و رطوبت زیاد دو عامل اصلی در جابجایی و رشد بیماری گیاهی لکه برگی سرکوسپورایی در مزارع چغندرقند می باشد. عامل این بیماری علاوه بر چغندرقند و اسفناج، روی علف های هرز فراوانی از جمله سلمک، تاج خروس، کاهوئک، بارهنگ، پنیرک، و قاصدک نیز بیماری زا است.
علائم بیماری لکه برگی سرکوسپورایی چغندر:
نشانه های اولیه آلودگی در ابتدا به صورت لکه های پراکنده و مدور روی برگ های قدیمی بوته مشاهده می شود. عامل این بیماری روی برگ های قدیمی بوته نقاط قهوه ای یا خاکستری به اندازه سه تا پنج میلی متر را همراه با هاله ای ارغوانی یا قرمز رنگ ایجاد می کند. با توسعه بیماری و پیوستن این نقاط به یکدیگر برگ های آلوده در ابتدا زرد و سپس قهوه ای و خشک می شوند. به طور معمول برگ های مرکزی و جوان بوته نشانه های کمتری از آلودگی را نشان می دهند. در بعضی مواقع قسمت های بالایی ریشه که کمی از خاک بیرون زده اند نیز آلوده شده و لکه های مدور و آفتاب سوخته را ایجاد می کنند. بیماری گیاهی لکه برگی سرکوسپورایی چغندر وزن محصول و در نتیجه شکر قابل استخراج را کاهش می دهد.
عامل بیماری، نحوه انتشار و چرخه زیستی لکه برگی سرکوسپورایی چغندر:
عامل بیماری گیاهی لکه برگی سرکوسپورای چغندر، قارچ Cercospora beticola می باشد. باد، آبیاری بارانی و بذور آلوده باعث جابجایی و انتقال عامل بیماری می شود. شرایط آب و هوایی بسیار مرطوب و محدوده دمای 26 الی 33 درجه سانتی گراد تاثیر زیادی در رشد عامل بیماری دارد. علاوه بر این که زمستان گذرانی این قارچ روی بقایای گیاهی داخل خاک صورت می پذیرد، علف های هرز موجود در مزرعه نیز می توانند میزبان مناسبی برای این قارچ باشند.
راه های پیشگیری و کنترل بیماری لکه برگی سرکوسپورایی چغندر:
- تناوب زراعی دو الی سه ساله با گیاهان غیر میزبان
- کاشت ارقام دارای مقاومت نسبی
- افزایش فاصله بین ردیف ها و بوته ها
- شخم زمین بلافاصله بعد از برداشت محصول
- استفاده از بردوفیکس به شرح زیر:
- ضدعفونی بذر قبل از کاشت با نسبت 10 در هزار
- ضدعفونی خاک بلافاصله بعد از کاشت با نسبت 10 در هزار
- سم پاشی با نسبت 5 در هزار در هنگام باز شدن اولین برگ ها
- سم پاشی با نسبت 5 در هزار یک ماه بعد از کاشت
- در صورت مشاهده علائم بیماری، سم پاشی با نسبت 5 در هزار در فواصل ده روزه تا برداشت