ساق سیاه توتون
Tobacco Black Shank
یکی از مخرب‌ترین بیماری‌های گیاهی مزارع توتون بیماری گیاهی ساق سیاه یا پوسیدگی سیاه است. این بیماری در مناطق گرم و مرطوب گسترش فراوانی دارد و به محصولاتی همچون توتون، پیاز، گوجه فرنگی، کتان و فلفل دلمه نیز آسیب می‌رساند.
علائم بیماری ساق سیاه توتون:
اولین نشانه‌های بیماری گیاهی ساق سیاه توتون روی بافت‌های اطراف طوقه دیده می‌شود. این بیماری باعث تشکیل زخم‌های آفتاب سوخته، سیاه یا قهوه‌ای رنگ روی قسمت‌های پایینی ساقه می‌شود. با گسترش آلودگی بافت های اطراف طوقه پوسیده و تیره تر می‌شوند. نشانه های این پوسیدگی تا ارتفاع 30 سانتی‌متر بالاتر از سطح خاک قابل مشاهده است. با برش عرضی قسمت‌های پایینی ساقه می‌توان تیره شدن بافت داخلی ساقه و ظاهر ورقه ورقه مانند آن ها را مشاهده کرد. در نهایت این بیماری باعث پژمردگی، زردی و خشک شدن کل بوته می‌شود.
عامل بیماری، نحوه انتشار و چرخه زیستی ساق سیاه توتون:
عامل بیماری گیاهی ساق سیاه توتون، قارچ Phytophthora Nicotianae است. زمستان‌گذرانی عامل بیماری به مدت چندین سال روی بقایای گیاهی داخل خاک صورت می‌گیرد. آبیاری غرقابی باعث انتقال عامل بیماری به مناطق عاری از بیماری می‌شود. آب و هوای مرطوب و محدوده دمایی 24 تا 30 درجه سانتی‌گراد تاثیر زیادی در رشد عامل بیماری دارد. در محیط بسیار مرطوب یا آبیاری بارانی و همراه با انتقال قارچ روی برگ‌ها، می‌توان لکه‌های قهوه ای رنگ را روی برگ‌ها مشاهده کرد.
راه‌های پیشگیری و کنترل بیماری ساق سیاه توتون:
- کاهش میزان آبیاری
- جمع‌آوری بقایای گیاهی آلوده داخل خاک
- استفاده از بذور عاری از بیماری
- تناوب زراعی حداقل به مدت دو سال با غلات یا پنبه
- مبارزه با آفات ریشه به خصوص نماتد
- سمپاشی با بردوفیکس به شرح زیر:
- ضدعفونی بذر با نسبت 10 در هزار
- ضدعفونی خاک بعد از کاشت با نسبت 10 در هزار
- سمپاشی برگ‌های ابتدایی با نسبت 5 در هزار
- سمپاشی بوته هنگام مشاهده علائم اولیه با نسبت 5 در هزار
- تکرار سمپاشی با نسبت 5 در هزار با فواصل ده روزه تا قبل از برداشت