فصل پنجم : بحث و نتیجه گیری

افزایش میزان محصول سیب زمینی و بهبود کیفیت سیب زمینی و برخی دیگرمحصولات با اسپری بردو

گزارش دپارتمان کشاورزی ایالات متحده – واشینگتن دی سی

در ایستگاه های کشاورزی ورمونت، مین و نیویورک، مس بردو بر روی ترکیب غده های سیب زمینی اثرهای تعجب برانگیزی گذارده است. از نظر اهمیت چنین تاثیری، هنوز تحقیقی در یافتن دلیل آن، در ایالات متحده آمریکا صورت نگرفته است . کاربرد نقره محصول را افزایش نداد. Clinton در سال 1915 گزارش داد که به مدت 13 سال، اسپری بردو سبب افزایش محصول شده است.

Babcock در سال 1917گفت که برای افزایش محصول، باید گیاه را هنگامی که 8 اینچ بلندی دارد اسپری کرد و هر 10 روز یکبار تکرار کرد.Erwin گزارش کرد در مزارع، حتی با وجود سوختگی برگ ها، میزان محصول افزایش یافته است. Leiby در سال 1919 گزارش داد شاهد افزایش 64.2 درصدی محصول و نبود هر گونه بیماری بوده ایم. طی 10 سال در نیویورک، و طی 20 سال در ایستگاه ورمونت افزایش محصول داشته ایم . بنابر داده های سال 1920، از گزارش های چهار ایالت، ترکیب بردو، بطور کلی، میزان جامدات غده های سیب زمینی را افزایش داده است. آنالیز انگور و سیب زمینی، اثر بردو را بر کیفیت محصول نشان می دهد و دلیلی وجود ندارد که این تاثیر مثبت، در گیاهان دیگر نیز وجود نداشته باشد. بی تردید اثر محرک بردو در برخی گیاهان غیر قابل انکار است . همچنین بر تاثیر بردو بر روی غده های سیب زمینی و غنی تر شدن جامدات، نشاسته و نیتروژن موجود در آن و نیز دوام بیشتر گیاه تاکید نشده است. افزایش نشاسته در حالی است که دکستروز از بین رفته و ساکاروز آن کاهش یافته، خاکستر محلول طی رشد غده ها کاهش یافت، در حالیکه محتوای کل خاکستر ثابت ماند. مقدار کل نیتروژن افزایش یافت. با رسیده شدن غده ها، میزان مونوآمینو و نیتروژن آمید افزایش یافت.

یک عامل افزایش محصول سیب زمینی در اثر استفاده از ترکیب بردو، می تواند بی شک بدلیل کارکرد مس در کنترل زنجرک سیب زمینی و کاهش سوختگی برگ ها باشد . Lodeman به افزایش ضخامت برگ های آلو بخارا و آلو برقانی در اثر استفاده از اسپری بردو اشاره کرد . Zueker گزارش داد که گیاهان اسپری شده با بردو نسبت به پریدگی رنگ برگ ها مقاوم می شوند. برگ ها دارای کلروفیل بیشتر، قدرت بیشتر جذب و ترکیب مواد مغذی را دارند و عمر شاخه هایشان بیشتر است. Harrison گزارش داد برگ های آلو برقانی، هلو و گلابی ضخیم تر شده و دانه های کلروفیل در آنها افزایش یافته است. Chuard و Prochet گزارش دادند که مس بردو، اندکی میزان قند را در میوه های رسیده افزایش داده است. تاک رشد بیشتری یافته، برگ های آن پر رنگ تر شده و دوام بیشتری پیدا کرده است. این تحقیقات مبین آن است که بردو سبب زودتر رسیده شدن میوه، فعالیت بیشتر ارگانیسم گیاه شده و تنها بر کلروفیل اثر محرک نداشته است. به باور Schander میزان اندکی از مس بردو به میزان یک در صد میلیون قسمت، جذب برگ می شود و در جذب و ترکیب غذا و تعرق گیاه اثر می گذارد. (Cook, 1923)

گزارش نیوهاون ایالت کنتیکت

تحقیقات پیشین در سال های 1902 تا 1914 نشان داد که اسپری بردو حتی در شرایطی که بیماری بلایت سیب زمینی وجود داشت، سبب افزایش محصول سیب زمینی شده است . سه سال تحقیق از 1931 تا 1933 تایید می کند که اسپری بردو به میزان قابل ملاحظه ای سبب افزایش سالانه محصول سیب زمینی و بزرگی غده های سیب زمینی می شود. (Danlap and Turner, 1934)

گزارش آزمایش های ایالت اوهایو

Cook با فرمولاسیون های مختلف، ترکیب بردو را آزمایش کرد. او نشان داد اسپری با فرمول 50-2/5–2/5، بالاترین درصد را برای جامدات موجود در غده ها نشان می دهد. در حالیکه در گیاهان اسپری شده با فرمول 50-10-10، درصد جامدات در غده ها پایین تر بود. نتایج کار او نشان می دهد نسبت معینی از ترکیب بردو می تواند بیشینه ی اثر محرکه را روی گیاهان داشته باشد. به نظر او درجات بالاتر ترکیب بردو می تواند به گیاه آسیب بزند زیرا مس بیشتری خواهد داشت. او همچنین روی تعداد دفعات اسپری ها هم کار کرد و نشان داد تعداد دفعات کم اسپری، می تواند ترکیب غده ها را قوت دهد. در حالیکه وقتی تعداد دفعات اسپری دو برابر شود با همان درجه ی قبلی، چنین نتیجه ی خوبی را نخواهد داشت.