پژمردگی فوزاریومی خیار
Cucumber Fusarium Wilt
خیار یکی از حساس‌ترین گیاهان جالیزی نسبت به بیماری گیاهی پژمردگی فوزاریومی است. عامل قارچ فوزاریومی که به خیار آسیب می‌رساند، تاثیری روی دیگر سبزی و صیفی‌جات ندارد.
علائم بیماری پژمردگی فوزاریومی خیار:
این قارچ در تمام سنین رشد به بوته های خیار حمله می‌کند. نشانه‌های بیماری گیاهی پژمردگی فوزاریومی خیار به صورت پوسیدگی اطراف طوقه، زخم‌های قهوه‌ای در یک طرف ساقه، پژمردگی و رنگ‌پریدگی برگ‌ها و تغییر رنگ بافت‌های داخلی ریشه و ساقه دیده می‌شود. از نشانه‌های دیگر این بیماری می‌توان به زردشدن عمومی بوته، عقب ماندگی از رشد، پژمردگی و در نهایت نابودی گیاه اشاره کرد. در شرایط مرطوب روی سطح قسمت‌های آلوده، بافت قارچی صورتی یا خاکستری رنگ مشاهده می‌شود.
عامل بیماری، نحوه انتشار و چرخه زیستی پژمردگی فوزاریومی خیار:
عامل بیماری گیاهی پژمردگی فوزاریومی خیار، قارچ Fusarium Oxysporum است. آب و هوای مرطوب و محدوده دمایی 25 الی 28 درجه سانتی‌گراد تاثیر زیادی در رشد عامل بیماری دارد. زمستان گذرانی عامل بیماری به مدت چند سال روی بقایای گیاهی داخل خاک صورت می‌گیرد. جابجایی عامل بیماری از طریق انتقال خاک‌های آلوده، ادوات کشاورزی و آب آبیاری انجام می‌شود.
راه‌های پیشگیری و کنترل بیماری پژمردگی فوزاریومی خیار:
- تناوب زراعی چهارساله با گیاهان غیرمیزبان
- استفاده از ارقام مقاوم به بیماری
- جمع آوری بقایای گیاهی بعد از برداشت
- استفاده از آبیاری قطره‌ای
- سمپاشی با بردوفیکس به شرح زیر:
- ضدعفونی بذور قبل از کاشت با نسبت 10 در هزار
- ضدعفونی خاک بلافاصله بعد از کاشت با نسبت 10 در هزار
- سمپاشی با نسبت 5 در هزار هنگام رشد و بازشدن اولین برگ‌ها
- سمپاشی با نسبت 5 در هزار در صورت وجود آلودگی و تکرار آن با فاصله دو هفته در میان