Potato black scurf

بیماری گیاهی رایزوکتونیای سیب زمینی، به اسامی دیگری از جمله شانکر رایزوکتونیایی ساقه و شوره سیاه سیب زمینی معروف است. این بیماری از بیماری های شایع در مناطق کشت سیب زمینی بوده و نشانه های بیماری روی تمام قسمت های بوته قابل مشاهده است. عامل این بیماری روی طیف وسیعی از محصولات کشاورزی از جمله هویج، چغندرقند، گل کلم، گوجه فرنگی، کاهو، تنباکو، پیاز، آفتابگردان و ... مشاهده می شود.

علائم بیماری شوره سیاه سیب زمینی:

نشانه های بیماری روی سطح غده و بافت های زیر خاک، شامل تشکیل بافت های ناهموار، نامنظم، سخت، قهوه ای تیره یا سیاه می باشد. در مواقعی که آلودگی شدید باشد، غده از حالت طبیعی خارج شده و ترک می خورند. آلودگی ساقه های زیرزمینی در ابتدای مراحل رشد ممکن است باعث قطع ارتباط گیاه با غده شود. در شرایط مرطوب بافت پودری سفید یا خاکستری کمی بالاتر از ناحیه اتصال ساقه با خاک مشاهده می شود. بیماری گیاهی شوره سیاه سیب زمینی باعث ایجاد زخم های آفتاب سوخته، آجری یا قهوه ای رنگ روی ساقه و نزدیک به سطح خاک می شود. با گسترش توده قارچی در داخل ساقه اصلی، برگ ها به سمت بالا پیچ خورده، ضعیف و زرد می شوند. زخم های روی نوک جوانه رشدی باعث به تاخیر افتادن خروج جوانه از خاک یا عدم خروج گیاهچه از خاک می شود.

عامل بیماری، نحوه انتشار و چرخه زیستی شوره سیاه سیب زمینی:

عامل بیماری گیاهی شوره سیاه سیب زمینی، قارچ Rhizoctonia solani می باشد. این قارچ توسط خاک های آلوده و قطعات بذری آلوده جابجا می شود. شرایط آب و هوایی مرطوب و محدوده دمای 13 الی 18 درجه سانتی گراد تاثیر زیادی در رشد عامل بیماری دارد. زمستان گذرانی قارچ برای مدت چندین سال روی بقایای گیاهی داخل خاک و غده های آلوده اتفاق می افتد.

راه های پیشگیری و کنترل بیماری شوره سیاه سیب زمینی:

• استفاده از ارقام دارای مقاومت نسبی و عاری از بیماری
• جمع آوری بقایای آلوده گیاهی داخل خاک
• کاشت سطحی غده ها در حد امکان
• تناوب زراعی طولانی مدت با غلات و باریک برگ ها
• برداشت زود هنگام غده در ابتدای تشکیل پوست
• کشت غده ها در دمای بیشتر از 20 درجه سانتی گراد
• استفاده از بردوفیکس به شرح زیر:

- ضدعفونی غده ها قبل از کاشت با نسبت 5 در هزار

- ضدعفونی خاک بلافاصله بعد از کاشت با نسبت 5 در هزار

- سم پاشی با نسبت 5 در هزار هنگام جوانه زنی و باز شدن اولین برگ ها

- سم پاشی با نسبت 5 در هزار در زمانی که ارتفاع بوته ها 10-15 سانتی متر هستند

- تکرار سم پاشی با نسبت 5 در هزار با فواصل دو هفته یک بار تا زمان برداشت

Potato brown rot

پوسیدگی قهوه ای، پژمردگی باکتریایی یا پژمردگی باکتریایی جنوبی یکی از بیماری های گیاهی مهم روی سیب زمینی است. این بیماری در نواحی گرم به سرعت گسترش می یابد، به صورتی که وجود یک گیاه آلوده منجر به نابودی تمام مزرعه می شود. عامل این بیماری به گیاهان مختلفی از جمله گوجه فرنگی، تنباکو، بادمجان، فلفل دلمه و موز حمله می کند.

علائم بیماری پوسیدگی قهوه ای سیب زمینی:

بیماری گیاهی پوسیدگی قهوه ای سیب زمینی با حمله به بافت آوندی گیاه باعث پژمردگی یک طرفه، زردی و قهوه ای شدن بوته و در نهایت ریزش برگ ها می شود. ممکن است روی بخش بیرونی ساقه های آلوده خطوط قهوه ای رنگ ایجاد شود. با برش عرضی غده های آلوده، در محل دسته جات آوندی بافت حلقه ای تیره رنگ مشاهد می شود. در زمان توسعه بیماری، با فشردن غده های سیب زمینی بین انگشتان شیرابه سفید از آن خارج می شود. به طور کلی این بیماری در سه ویژگی متمایز از بیماری پوسیدگی حلقوی است: تفاوت اول این بیماری، پژمردگی سریع برگ ها بدون مشاهده علائم اولیه زردی یا بافت مردگی است. تفاوت دوم، خروج شیرابه کرم رنگ در زمان قرار دادن انتهای ساقه در داخل آب می باشد. تفاوت سوم این نکته است که بیماری پوسیدگی قهوه ای باعث آسیب بسیار کمتری روی بافت سطحی غده می گردد.

عامل بیماری، نحوه انتشار و چرخه زیستی پوسیدگی قهوه ای سیب زمینی:

عامل بیماری گیاهی پوسیدگی قهوه ای سیب زمینی، باکتری Ralstonia solanacearum می باشد. آب و هوای معتدل یا گرم و رطوبت بالا نقش فراوانی در سرعت رشدی عامل بیماری دارند. این باکتری می تواند به وسیله آب های جاری و ادوات کشاورزی به مناطق عاری از بیماری منتقل شود. غده های آلوده باقی مانده در سطح خاک اولین منبع برای ایجاد آلودگی می باشد. زمستان گذرانی عامل بیماری روی میزبان های دیگر صورت می پذیرد. شرایط آب و هوایی مرطوب و محدوده دمای 27 الی 32 درجه سانتی گراد تاثیر زیادی در رشد عامل بیماری دارد.

راه های پیشگیری و کنترل بیماری پوسیدگی قهوه ای سیب زمینی:

• کاشت بذور سالم و عاری از بیماری
• رعایت تناوب زراعی سه ساله با گیاهان غیر میزبان
• مبارزه با علف های هرز
• کاشت ارقام مقاوم به بیماری
• جمع آوری بوته های آلوده و سوزاندن آن ها
• استفاده از بردوفیکس به شرح زیر:

- ضدعفونی غده ها قبل از کاشت با نسبت 5 در هزار

- ضدعفونی خاک بلافاصله بعد از کاشت با نسبت 5 در هزار

- سم پاشی با نسبت 5 در هزار هنگام جوانه زنی و باز شدن اولین برگ ها

- سم پاشی با نسبت 5 در هزار در زمانی که ارتفاع بوته ها 10-15 سانتی متر هستند

- تکرار سم پاشی با نسبت 5 در هزار با فواصل دو هفته یک بار تا زمان برداشت

Potato watery rot

بیماری گیاهی پوسیدگی آبدار سیب زمینی، توسط گونه های مختلف از یک قارچ خاکزی ایجاد می شود. نشانه های بارز بیماری تنها روی غده های سیب زمینی قابل مشاهده است. دمای بالا در زمان برداشت محصول و تهویه پایین در داخل انبار، باعث توسعه بیماری می گردد. عامل این بیماری گیاهی علاوه بر سیب زمینی باعث آسیب به محصولات دیگری از جمله ذرت، سویا و گندم می شود.

علائم بیماری پوسیدگی آبدار سیب زمینی:

علائم ابتدایی بیماری گیاهی پوسیدگی آبدار سیب زمینی روی سطح غده های آسیب دیده به شکل بافت های رنگ پریده، خاکستری و آبسوخته می باشد. با گسترش آلودگی روی غده، زخم ها سطحی و برنزی رنگ می شوند. با توسعه بیماری در داخل غده های آلوده، بافت سیب زمینی تیره، اسفنجی و پوک می شود. در اطراف بافت های آلوده حاشیه ای تیره شکل می گیرد که باعث جداسازی بافت آلوده از قسمت سالم می گردد. با فشردن سیب زمینی های آلوده، مایع کرم رنگ از قسمت های آلوده خارج می شود. غده های آلوده بویی شبیه به بوی الکل یا ماهی از خود متصاعد می کنند.

عامل بیماری، نحوه انتشار و چرخه زیستی پوسیدگی آبدار سیب زمینی:

عامل بیماری گیاهی پوسیدگی آبدار سیب زمینی گونه های مختلف از قارچ Pythium می باشد. صدمه های مکانیکی بهترین مسیر را برای ورود عامل بیماری زا به غده فراهم می کند. به طور کلی اکثر گونه های سیب زمینی نسبت به این بیماری حساس هستند. شرایط آب و هوایی مرطوب و محدوده دمای 25 الی 30 درجه سانتی گراد تاثیر زیادی در رشد عامل بیماری دارد.

راه های پیشگیری و کنترل بیماری پوسیدگی آبدار سیب زمینی:

• تناوب زراعی سه الی چهار ساله با گیاهان زراعی غیر میزبان
• جمع آوری غده های آلوده بعد از برداشت
• نگهداری غده ها در انبارهای دارای تهویه و دمای پایین
• تعویق در برداشت محصول برای ضخیم تر شدن پوست
• برداشت محصول در شرایط خنک و خشک
• جلوگیری از صدمات مکانیکی در زمان برداشت
• استفاده از بردوفیکس به شرح زیر:

- ضدعفونی غده ها قبل از کاشت با نسبت 5 در هزار

- ضدعفونی خاک بلافاصله بعد از کاشت با نسبت 5 در هزار

- سم پاشی با نسبت 5 در هزار هنگام جوانه زنی و باز شدن اولین برگ ها

- سم پاشی با نسبت 5 در هزار در زمانی که ارتفاع بوته ها 10-15 سانتی متر هستند

- تکرار سم پاشی با نسبت 5 در هزار با فواصل دو هفته یک بار تا زمان برداشت

Potato late blight

بیماری گیاهی سفیدک دروغی، بلایت دیررس یا بادزدگی سیب زمینی یکی از مهم ترین و مخرب ترین بیماری های قارچی در جهان محسوب می شود. این قارچ باعث آلودگی غده های سیب زمینی و بافت سبز گیاه می شود. این قارچ بعد از برداشت نیز باعث کاهش کیفیت غده می شود. عامل این بیماری باعث آسیب به بوته های سیب زمینی و گوجه فرنگی می شود.

علائم بیماری بادزدگی سیب زمینی:

علائم بیماری گیاهی بادزدگی سیب زمینی روی سطح بالایی برگ شامل زخم های نامنظم، قهوه ای رنگ، آب سوخته و همراه با هاله ای زرد رنگ می باشد. در مواقعی که رطوبت هوا بالا باشد، روی سطح پایینی برگ های آلوده بافت کرکی و سفید تشکیل می شود. با توسعه آلودگی و خشک شدن برگ، زخم ها تیره شده و بافت برگی از هم می پاشد. نشانه های بیماری روی ساقه، شامل زخم های قهوه ای و آب سوخته می باشد. به طور معمول تیره شدن ساقه از قسمت نوک گیاه آغاز می شود و به طور ناگهانی باعث خشک شدن کل بوته می گردد. ساقه های آلوده به راحتی از محل زخم شکسته می شوند. مراحل اولیه آلودگی روی سطح غده به صورت لکه های پراکنده، بافت چوب پنبه ای و قهوه ای می باشد. با ادامه روند بیماری روی غده، زخم های قهوه ای یا آجری رنگ روی سیب زمینی گسترده می شود.

عامل بیماری، نحوه انتشار و چرخه زیستی بادزدگی سیب زمینی:

عامل بیماری گیاهی بادزدگی سیب زمینی، قارچ Phytophthora infestans می باشد.شرایط آب و هوایی مرطوب و محدوده دمای 15 الی 21 درجه سانتی گراد تاثیر زیادی در رشد عامل بیماری دارد. زمستان گذرانی این قارچ برای مدت چندین ماه تا چندین سال روی غده های آلوده صورت می گیرد. غده های آلوده مهم ترین منبع برای آغاز آلودگی در کشت بعدی محسوب می شود. باد، باران، آبیاری بارانی و تجهیزات کشاورزی باعث انتقال عامل بیماری می شوند.

راه های پیشگیری و کنترل بیماری بادزدگی سیب زمینی:

• استفاده از ارقام مقاوم و بذور عاری از بیماری
• حذف علف های هرز میزبان بیماری
• جمع آوری تمام غده های آلوده بعد از برداشت
• خاک دهی مناسب در پای بوته (حداقل 18 سانتی متر بالاتر از بذر)
• استفاده از آبیاری قطره ای
• کاهش مصرف کودهای ازته
• استفاده از بردوفیکس به شرح زیر:

- ضدعفونی غده ها قبل از کاشت با نسبت 5 در هزار

- ضدعفونی خاک بلافاصله بعد از کاشت با نسبت 5 در هزار

- سم پاشی با نسبت 5 در هزار هنگام جوانه زنی و باز شدن اولین برگ ها

- سم پاشی با نسبت 5 در هزار در زمانی که ارتفاع بوته ها 10-15 سانتی متر هستند

- تکرار سم پاشی با نسبت 5 در هزار با فواصل دو هفته یک بار تا زمان برداشت