پوسیدگی ترش پیاز
Onion sour rot
عامل بیماری گیاهی پوسیدگی ترش به پیاز و سیر حمله می کند، که شدت علائم روی پیاز بارزتر است. برگ های جوان حساسیت بیشتری در برابر این بیماری گیاهی دارند. آلودگی از طریق برگ ها وارد غده می شود ولی بین لایه های داخلی پیاز توسعه پیدا نمی کند.
علائم بیماری پوسیدگی ترش پیاز:
جوانه های برگی اولیه از قسمت نوک خشک می شوند. برگ های کامل به رنگ قهوه ای روشن در آمده، پژمرده شده و در نهایت خشک می شوند. قسمت بیرونی غده ظاهر سالمی دارد و تنها نشانه محدودی از نرم شدن و پوسیدگی آبدار، در اطراف گردن غده و انتهای برگ بروز پیدا می کند. بیشترین علائم بیماری گیاهی پوسیدگی ترش پیاز در بافت داخلی غده قابل مشاهده است، که به صورت لزج و زرد یا قهوه ای روشن در می آید. به طور معمول لایه های غده های آلوده دارای بوی تند و سرکه مانند هستند، که به همین خاطر به این بیماری پوسیدگی ترش گفته می شود.
عامل بیماری، نحوه انتشار و چرخه زیستی پوسیدگی ترش پیاز:
عامل بیماری گیاهی پوسیدگی ترش پیاز، باکتری Burkholderia cepacia می باشد. جابجایی عامل بیماری از طریق آب باران و آبیاری صورت می گیرد. زخم های سطحی و صدمات مکانیکی، شرایط مساعدی را برای نفوذ عامل بیماری به داخل غده فراهم می کند. شرایط آب و هوایی مرطوب و محدوده دمای 29 الی 33 درجه سانتی گراد تاثیر زیادی در رشد عامل بیماری دارد. زمستان گذرانی عامل بیماری در داخل خاک و بقایای گیاهی سطح مزرعه صورت می پذیرد.
راه های پیشگیری و کنترل بیماری پوسیدگی ترش پیاز:
- استفاده از آبیاری قطره ای
- حفاظت غده در برابر صدمات فیزیکی قبل و حین برداشت
- خشک کردن سریع غده ها بعد از برداشت
- تناوب زراعی به مدت سه سال با محصولات غیر میزبان
- نگهداری غده ها در انبار خنک ( دمای حدود یک درجه)
- اطمینان کامل از رسیدگی کامل غده ها قبل از برداشت
- استفاده از بردوفیکس به شرح زیر:
- ضدعفونی بذر قبل از کاشت با نسبت 10 در هزار
- ضدعفونی خاک بلافاصله بعد از کاشت با نسبت 10 در هزار
- سم پاشی با نسبت 5 در هزار در هنگام باز شدن اولین برگ ها
- سم پاشی با نسبت 5 در هزار یک ماه بعد از کاشت
- در صورت مشاهده علائم بیماری، سم پاشی با نسبت 5 در هزار در فواصل ده روزه تا برداشت