پژمردگی باکتریایی بادمجان
Eggplant Bacterial Wilt
عامل بیماری گیاهی پژمردگی باکتریای علاوه بر بادمجان به گیاهان مختلفی از جمله توتون، گوجه فرنگی، فلفل دلمه، سیب زمینی، زنجبیل و علف‌های هرز آسیب می‌رساند. نشانه‌های بیماری گیاهی پژمردگی باکتریایی بادمجان روی برگ و داخل آوندهای آلوده قابل مشاهده است.
علائم بیماری پژمردگی باکتریایی بادمجان:
در ابتدای آلودگی، برگ‌های پایینی کمی پژمرده، رنگ پریده و زرد می‌شوند. شدت این علائم در ساعات گرم روز بیشتر دیده می‌شود. در ادامه آلودگی و بعد از پژمردگی بخش زیادی از بوته، تمام برگ‌ها می ریزند و ساقه اصلی گیاه باقی می‌ماند. با برش عرضی قسمت‌های پایینی ساقه های آلوده، بافت‌های آوندی تیره را می‌توان مشاهده کرد. با قرار دادن ساقه های آلوده در داخل آب، مایع باکتریایی شیری رنگ از بافت آلوده خارج می‌شود. گیاهان آلوده شده توسط بیماری گیاهی پژمردگی باکتریایی بادمجان در نهایت پژمرده می‌شوند و از بین می‌روند. در صورت آلوده شدن گیاه قبل از رشد کامل بوته ها، محصول بی‌کیفیت خواهد بود.
عامل بیماری، نحوه انتشار و چرخه زیستی پژمردگی باکتریایی بادمجان:
عامل بیماری گیاهی پژمردگی باکتریای بادمجان، باکتری Ralstonia Solanacearum است. زمستان گذرانی این باکتری روی علف‌های هرز، ریشه و بقایای گیاهی داخل خاک صورت می گیرد. زخم‌های ریشه ناشی از صدمات مکانیکی و تغذیه حشرات، راه نفوذ باکتری به بوته است. آبیاری غرقابی، جابجایی نشا و خاک آلوده باعث انتقال عامل بیماری به مزارع سالم می شود. آب و هوای مرطوب و محدوده دمای 27 تا 31 درجه سانتی‌گراد تاثیر زیادی در رشد عامل بیماری دارد.
راه‌های پیشگیری و کنترل بیماری پژمردگی باکتریایی بادمجان:
- عدم کشت در زمین‌هایی که سابقه آلودگی داشته اند
- استفاده از ارقام دارای مقاومت نسبی
- کاهش pH خاک
- کنترل و مبارزه با آفات خاکزی
- تناوب زراعی با گیاهان زراعی غیرمیزبان
- جمع آوری و انهدام علف‌های هرز
- سمپاشی با بردوفیکس به شرح زیر:
- ضدعفونی بذر با نسبت 10 در هزار
- ضدعفونی خاک بعد از کاشت با نسبت 10 در هزار
- سمپاشی برگ های ابتدایی با نسبت 5 در هزار
- سمپاشی بوته هنگام تشکیل میوه با نسبت 5 در هزار
- تکرار سمپاشی با نسبت 5 در هزار با فواصل ده روزه تا قبل از برداشت